پرورش قهوه(Agronomy)
تولید
در حالی که بسیاری از گونه های قهوه وحشی وجود دارد، دو گونه تجاری غالب که در سراسر جهان رشد می کنند، انواعی از Coffea arabica (Arabicas) و Coffea Canephora (Robustas) هستند. این ها تا حد زیادی در مزارع یا مناطق جنگلی که برای کشاورزی سازگار شده اند، رشد می کنند.
رشد قهوه
خود دانه قهوه در واقع یک دانه است. هنگامی که درخاک کاشته می شود، نهال ها بین 3 تا 4 سال طول می کشد تا بالغ شوند و شروع به میوه دادن می کنند. با این حال، می تواند حدود یک دهه طول بکشد تا یک درخت به طور کامل تاسیس شود. هنگامی که بالغ می شود، درختان به طور معمول تنها یک محصول در سال را تحمل می کنند.
میانگین دمای ایده آل بین ۱۵ تا ۲۴oC برای قهوه عربیکا و ۲۴ تا ۳۰oC برای روبوستا متغیر است که می تواند در شرایط گرم تر و سخت تر شکوفا شود. قهوه نیاز به بارندگی سالانه ۱,۵۰۰ تا ۳۰۰۰ میلی متر دارد و عربیکا به کمتر از گونه های دیگر نیاز دارد. در حالی که قهوه روبوستا را می توان حدود 800 متراز سطح دریا و رشد کرد، عربیکا در ارتفاعات بالاتر بهترین کار را انجام می دهد و اغلب در مناطق تپه ای رشد می کند.
گیاه متوسط عربیکا یک بوته بزرگ با برگ های بیضی تیره سبز است. میوه ها یا گیلاس ها در 7 تا 9 ماه گرد و بالغ می شوند؛ آنها معمولا حاوی دو دانه صاف، دانه های قهوه هستند. هنگامی که تنها یک لوبیا آن را توسعه می دهد، به آن یک گیلاس می گویند.
روبوستا یک درختچه قوی یا درخت کوچک است که تا 10 متر ارتفاع رشد می کند. میوه ها گرد می شوند و تا ۱۱ ماه طول می کشد تا بالغ شوند؛ دانه ها به شکل بیضی شکل و کوچکتر از دانه های عربیکا هستند
مدیریت
یک محصول موفق قهوه نیاز به مدیریت دقیق دارد. این شامل هرس درختان، برای کمک به آنها برای ایجاد خود و تحریک میوه، بلکه همچنین پاسخ به تهدیدات بالقوه به برداشت.
قهوه می تواند به آفات حساس باشد، که برخی از آنها به نظر می رسد در نتیجه تغییرات آب و هوایی و افزایش دما شایع تر می شوند. گفته می شود که این قهوه به طور خاص (ژانوس Coffea) در حال حاضر تقریبا در تمام مناطق رشد قهوه در سراسر جهان حضور دارد. افزایش دما نیز قهوه را بیشتر در معرض عفونت های قارچی قرار داده است، در غیر این صورت به عنوان "زنگ زدگی" شناخته می شود.
کشاورزان می توانند هر دو تهدید فوق الذکر را از طریق استفاده مناسب از آفت کش ها و قارچ کش ها و همچنین تکنیک های طبیعی تر از جمله قهوه سایه دار یا ترویج تنوع زیستی محلی مانند پرندگان، که ممکن است به طور طبیعی در آفات شکار کنند، مقابله کنند.
قهوه در طول تاریخ در سایه درختان دیگر رشد کرده است، اغلب به طور طبیعی در محیط های جنگل وحشی رشد می کند. برخی از تکنیک های کشاورزی که تا حدودی این تنظیمات را تکرار می کنند. این شامل کاشت قهوه در کنار درختان (غلاجعه) یا محصولات کشاورزی است که ممکن است به دلیل میوه، برگ یا چوب آنها ارزش مالی را فراهم کند. این روش ها به طور بالقوه می توانند به کشاورزان کمک کنند تا درآمد خود را متنوع کنند و همچنین نقش ترمیمی برای سلامت خاک، ترس از کربن، تعادل آب و تنوع زیستی داشته باشند.
برداشت
گیلاس قهوه به طور معمول پس از رسیدن به قرمز می شود و به کشاورزان نشان می دهد که آنها برای برداشت آماده هستند.
از آنجا که قهوه اغلب در مناطق کوهستانی رشد می کند، استفاده گسترده از برداشت کنندگان مکانیکی امکان پذیر نیست و گیلاس های قهوه رسیده معمولا با دست انتخاب می شوند. استثنا اصلی برزیل است، جایی که چشم انداز نسبتا مسطح و اندازه بسیار زیاد از مزارع قهوه اجازه می دهد تا برای استفاده از ماشین آلات.
درختان قهوه به طور متوسط 2 تا 4 کیلو گیلاس تولید می کنند و یک جمع کننده خوب می تواند 45 تا 90 کیلو گیلاس قهوه در روز برداشت کند؛ این 9 تا 18 کیلو دانه قهوه تولید می کند.
قهوه به یکی از دو روش برداشت می شود:
- نوار انتخاب شده - تمام گیلاس ها در یک زمان از شاخه خارج می شوند، یا توسط ماشین یا با دست
- انتخاب شده - فقط گیلاس های رسیده برداشت می شوند و آنها با دست انتخاب می شوند
پیکرز هر 8 تا 10 روز یک بار درختان را بررسی می کند و به طور جداگانه فقط گیلاس های کاملا رسیده را انتخاب می کند. این روش کار فشرده و پرهزینه تر است. انتخاب انتخابی در درجه اول برای لوبیایی ظریف تر عربیکا استفاده می شود.
پس از برداشت، گیلاس قهوه پس از آن تحت طیف وسیعی از مراحل پس از برداشت قرار می گیرد که به طور سنتی بین گونه های عربیکا و روبوستا متفاوت است و منجر به دانه های قهوه سبز می شود
روش خشک
روش خشک یا "طبیعی" شامل خشک کردن کل گیلاس است. این قدیمی ترین و ساده ترین روش است و نیاز به ماشین آلات کمی دارد. گیلاس های برداشت شده با دست مرتب می شوند و تمیز می شوند تا گیلاس های رسیده، رسیده و آسیب دیده و همچنین هر گونه خاک، خاک، شاخه ها و برگ ها را از بین ببرند. این کار را می توان با شناور کردن گیلاس ها در آب نیز انجام داد.
گیلاس قهوه در آفتاب پخش می شود، یا در بتن بزرگ یا پاسیوهای آجری، یا بر روی مات های بلند شده تا ارتفاع کمر در بوته ها. اگر باران ببارد، آنها پوشیده می شوند. همانطور که گیلاس ها خشک می شوند، آنها توسط دست جمع می شوند یا با دست تبدیل می شوند تا حتی خشک شدن را تضمین کنند. ممکن است تا 4 هفته طول بکشد تا گیلاس ها به اندازه کافی خشک شوند. در مزارع بزرگتر، خشک کردن ماشین گاهی اوقات برای سرعت بخشیدن به روند پس از پیش خشک شدن قهوه در آفتاب برای چند روز استفاده می شود.
گیلاس های خشک با پوسته بیرونی سخت شکننده هستند و باید حداکثر رطوبت ۱۲.۵٪ داشته باشند. گیلاس های خشک شده در سیلوها ذخیره می شوند تا زمانی که آنها برای بدنه به آسیاب فرستاده شوند، جایی که لایه های بیرونی گیلاس خشک شده برداشته می شوند. سپس دانه های "قهوه سبز" مرتب می شوند و برای فروش آماده می شوند.
تقریبا تمام Robusta توسط این روش پردازش می شود. این روش خشک برای اکثر قهوه عربیکا تولید شده در برزیل، بیشتر قهوه های تولید شده در اتیوپی، هائیتی و پاراگوئه و برخی از عربیکا از هند و اکوادور استفاده می شود.
روش مرطوب
روش مرطوب نیاز به استفاده از تجهیزات ویژه و در دسترس بودن آب دارد. همانند روش خشک، گیلاس های رسیده ابتدا تمیز می شوند. سپس آنها توسط یک ماشین که گیلاس را فشار می دهد، به طوری که گوشت و پوست از لوبیا جدا می شوند، خمیر می شوند. لوبیاها با یک پوست بیرونی لغزنده (موسیج) و یک پوشش پوستی باقی می مانند.
لوبیاها بیشتر تمیز می شوند تا بیت های باقی مانده پالپ را از بین ببرند و در مخازن بزرگ قرار می گیرند؛ در آنجا مقدارمیش ها توسط آنزیم های طبیعی شکسته می شود و شسته می شود. این کار بین 24 تا 36 ساعت طول می کشد. سپس قهوه کاملا با آب تمیز شسته می شود. در این مرحله قهوه تقریبا 57٪ رطوبت است.
برای کاهش رطوبت به حداکثر مطلوب ۱۲.۵٪، قهوه پوست در خورشید، در یک خشک کن مکانیکی یا با ترکیبی از هر دو خشک کن خشک می شود. خشک کردن خورشید از 8 تا 10 روز طول می کشد. سپس این قهوه پوست ذخیره می شود.
درست قبل از فروش، این قهوه برای حذف پوست، و تمیز کردن، غربالگری، مرتب سازی و درجه بندی شده، تمیز کردن، مرتب سازی و درجه بندی شده است. این «قهوه سبز» اکنون برای فروش آماده است.
بیش از ۱۰۰۰ جزء عطر مختلف قهوه شناخته شده است. با تنوع شرایط برشته کردن، می توان به مشخصات طعم خاص قهوه نهایی با توجه به ترجیحات مصرف کننده دست یافت. دانه های قهوه سبز به مدت ۱.۵ تا ۲۰۰ دقیقه به ۱۸۰oC و ۲۴۰oC گرم می شوند. برشته کردن قوی تر رنگ تیره تر و عطر و طعم شدیدتر را تولید می کند.
قهوه به طور معمول در درام های چرخشی افقی که از زیر یا اتاق های کباب تخت مایع گرم می شود، که در آن قهوه گرم می شود و توسط هوای گرم منتقل می شود، برشته می شود. در مقیاس صنعتی، مشعل ها به طور معمول با گاز یا نفت گرم می شوند. پس از برشته کردن، لوبیاها به دمای اتاق خنک می شوند. سپس آنها ممکن است به عنوان لوبیا کامل آماده از فروش بسته بندی شوند.
در صورت نیاز، دانه های قهوه برشته شده ممکن است زمین باشند. این کار در یک آسیاب قهوه انجام می شود. اندازه آسیاب باید برای هر استفاده مورد نظر (دستگاه اسپرسو، دم کردن فیلتر، قهوه فوری) سازگار شود، زیرا همچنین بر طعم در فنجان تاثیر می گذارد
قهوه عربیکا حدود سه چهارم قهوه ای را که در سراسر جهان کشت می شود، تشکیل می دهد. این در سراسر آمریکای لاتین، آفریقای مرکزی و شرقی، هند و تا حدودی اندونزی رشد می کند.
قهوه روبوستا در غرب و مرکز آفریقا، در سراسر جنوب شرقی آسیا و تا حدودی در برزیل رشد می کند.
برزیل بزرگترین کشور صادر کننده قهوه است، اما ویتنام صادرات خود را بین سال های 1995 تا 1999 سه برابر کرد و به یک تولید کننده اصلی لوبیا روبوستا تبدیل شد. اندونزی سومین صادرکننده بزرگ و بزرگترین تولید کننده قهوه عربیکا است
آماده سازی
- نوشیدنی های مختلف
- قهوه ی فوری
قهوه در جامعه
- درباره ی قهوه در جامعه
- قهوه و معاشرت
- افزایش بهروری
